Het Zuiden van Frankrijk, de Languedoc... De plaats waar drie vrienden elkaar, die bewuste maand juli, ontmoetten.
Zoals elk jaar, kozen ze een wijnbestemming … Rioja, Piémont, Bourgogne, maar deze keer, waren het de krekels die hen verwelkomden.
Hun hechte vriendschap maakte menig jaloers! Nooit een donkere wolk, nooit een stemverheffing, enkel het plezier om elkaar terug te vinden en momenten van convivialiteit te combineren met de beste gerechten en de beste wijnen.
Uit deze gedeelde belevingen ontsprong het idee om een wijngaard te kopen… wijn maken, hun wijn, voor eigen gebruik, maar die dag gebeurde er iets magisch : de autodeuren gingen open en voor ze voet aan grond zetten, wisten ze het!
Uit hun vriendschap onstond het idee om een wijngaard te kopen …
Deze gezegende plek, vergeten door de mens, was de belichaming van de band die hen bijeenbracht.
Na wat opzoekwerk, wisten ze dat een oude wijnboer zich tegen de krachten van moeder natuur had trachten te weren, zoals ‘Panturle’, het personage uit de roman van Giono, om op dit type van bodem ( ‘la ruffe’) kwalitatieve druiven te verbouwen…
Ze hadden er het volste vertrouwen in!
Wat eerst een wijngaard was om aan hun dagelijkse wijnbehoeften te voldoen, veranderde al snel in het onwaarschijnlijke, de coup de folie, liefde op het eerste gezicht: een klein domein, door iedereen vergeten, waar hun vriendschap de motor zou worden om wijnen te maken die aan hun verwachtingen zouden voldoen…
Een wijn die zelf het werk en de liefde van deze drie vrienden verenigt, een « vernieuwing », kortom, de vierde vriend:
Mas de la Doux.
